Smatra li SPC da su vjernici budale i ovce - Kačavenda na osveštanju srpsko-ruskog hrama -

Učešće episkopa Vasilija Kačavende, koji je prije pet godina penzionisan nakon otvorenih optužbi za pedofiliju, na osveštanju srpsko-ruskog hrama danima izaziva oštre komentare. Većina  analitičara, i iz vjerskih i iz akademskih krugova, ocjenjuje da je to bruka i skandal kakav se ne pamti u novijoj istoriji Srpske pravoslavne crkve.

Podsjećamo, optužbe za pedofiliju nikad nisu rasvijetljene, a episkop Vasilije je penzionisan na lični zahtjev „iz zdravstvenih razloga“. Kontroverzni vladika je optuživan i za život u raskoši, što je suprotno monaškom zavjetu na skromnost i siromaštvo,  a pošto je u ratu bio blizak sa Radovanom Karadžićem i Ratkom Mladićem, te sklon zapaljivim govorima, pojedini federalni mediji su ga čak i dovodili u vezu sa ratnim zločinima.

Ipak, vladika Vasilije je bio jedan od četvorice episkopa koji su na svečanosti povodom osveštanja srpsko-ruskog hrama u najvećem gradu RS služili  liturgiju, a predvodio je i litiju ulicama Banjaluke.

Kalezić: Šta je sporno, vladika nije kažnjen!

Profesor teologije i bivši dekan Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu, Dimitrije Kalezić, tvrdi da to nije sporno „ni na koji način“.

– Episkop Vasilije nije kažnjen niti rasčinjen, on je jednostavno penzionisan i njegovo učešće u liturgiji je legitimno. Ne vidim u tome nikakav problem. Liturgiju je predvodio nadležni epsikop banjalučki Jefrem, i koga god da je on od sveštenstva i monaštva odabrao i pozvao da sa njim služi liturgiju, mogao je služiti. Što je više episkopa, litugija je svečanija, pa samim tim učešće episkopa Vasilija nije sporno ni sa stanovišta imidža Srpske pravoslavne crkve u javnosti – tvrdi profesor Kalezić.

Vjerski analitičar Draško Đenović, se ne slaže sa ovakvim stavom. Tvrdi da je, iako episkopu Vasiliju formalno nije oduzeto pravo služenja, njegovo učešće na svečanosti Banjaluci „katastrofalno po status SPC u javnosti“, do te mjere da to „prelazi granicu očaja“.

– Očgledno je da pomenuti vladika ima jaku podršku, crkvenu, političku ili neke druge vrste, jer on, nakon penzionisanja, ne živi u kažnjeničkim, čak ni u monaškim uslovima, nego u raskoši, kakvu 99 odsto vjernika, pa i građana Srpske, može samo da sanja – kaže Đenović.

Podsjeća da je, naprimjer, epsikop Filaret, nakon penzionisanja živio u manastiru na vrh planine, u strogom postu i pokori, dok vladika Vasilije uživa u blagodetima penzionerskog doba.

Podsjeća da je episkop Vasilije, po zvaničnoj verziji „otišao u invalidsku penziju”, zato što ga “bole noge“, te da se SPC nikad nije distancirala od njega, niti jasno odredila prema teškim optužbama koje su ga pratile.

– Ne može se SPC odreći svog vladike, čak i ako je za nešto kriv, jer ga je Crkva i birala, a jasno je i da se niko, pa ni epsikop Vasilije, ne može promijeniti iznenada, za nekoliko mjeseci ili godina. Ipak, mora da postoji jasan odnos prema nekom ko je u penziji, pod kaznom, ili pokorom – kaže Đenović.

Smatra da je slučaj episkopa Vasilija naročito sporan sa stanovišta odnosa prema vjernicima.

– Ili SPC smatra da su vjernici budale i ovce koje treba šišati ili da su episkopi nedodirljivi – kaže Đenović i podsjeća da, prema hrišćanskom učenju, crkvu čine upravo vjernici, a ne epsikopi ili patrijaršija.

Dotaknuto dno

Mladen Mirosavljević, profesor Banjaluka koledža i specijalista za marketing i odnose s javnošću, tvrdi da je i sama pozicija episkopa Kačavende „poražavajuća za SPC“, a da je njegovo učešće na svečanosti skandal za Crkvu i „prst u oko iskrenim i čestitim vjernicima, ali i svim građanima Republike Srpske“.

Dodaje da je rušenje imidža SPC traje već godinama i da je svečanost u Banjaluci samo jasno pokazala da je Crkva dotakla dno.

– Sa ustoličnjem patrijarha Irineja, imidž SPC među vjernicima znatno je promijenjen u odnosu na sliku iz doba patrijarha Pavla. Ključni razlog za to je ponašanje samog patrijarha Irineja, koji je zbog koristoljublja degradirao poziciju poglavara SPC. Konkretno, mislim na njegovu vezu sa predsjednikom Srpske Miloradom Dodikom, počev od učešća na porodičnoj slavi do krštenja unuka, učešća na predizbornim skupovima, te otvorenog pozivanja vjernika da glasaju za Dodika – kaže Mirosavljević.

Vjernici, kriminalci i poker partije

Draško Đenović kaže da je problem što se vjernici nisu pobunili protiv skandala u Banjaluci.

– Mogli su odbiti da učestvuju u molitvi koju služi nedostojni episkop, mogli su istupiti iz litije… Da su to uradili izbio bi pravi skandal. Ovako, ćuteći, oni odobravaju ponašanje vrha SPC. Pitanje je, međutim, da li su vjernici zaista vjernici, ili članovi KUD-a, koji krst nose iz folklornih razloga, a po izlasku iz hrama psuju boga, bave se kriminalom ili se vraćaju u kafanu da završe partiju pokera. U crkvu idu, ne zbog odnosa s Bogom nego zato što je to moderno – kaže Đenović.

Izvor: SrpskaInfo