Srpski kralj kokaina moćniji od Šarića
Beograđanin Goran Nešić (47), zvani Ciga, koji je ove nedjelje konačno izručen Srbiji iz Brazila i upućen u Zabelu na izdržavanje osmogodišnje kazne, poznat je kao “srpski kralj kokaina”.
Nešić je bio jedan od najmoćnijih mafijaša Južne Amerike, u Brazilu je držao dva fudbalska kluba, od kojih je jedan bio prvoligaš i u kriminalnoj hijerarhiji bio je iznad Darka Šarića i Dejana Stojanovića Keke, vođe Kekinog klana.
“Kokainski don” uhapšen je 2011. godine u akciji brazilske policije i osuđen zbog šverca 24,5 kilograma heroina.
Kada je uhapšen brazilski mediji su pisali da je on bio jedan od najmoćnijih mafijaša u Latinskoj Americi. U tadašnjoj akciji “Niva” privedena je 31 osoba, pronađeno 620 kilograma kokaina i 846.000 eura.
Nešić je prilikom hapšenja, kako su tada pisali brazilski mediji, bio potpuno miran.
“U stilu velikog bosa u luksuznom ljetnjikovcu u Bauru uhapšen je u potpuno ležernom izdanju”, pisali su mediji.
Nešić je, ako se pisalo, u poslove sa drogom uveo Dejana Stojanovića Keku i Darka Šarića. Pisalo se da je utočište u narkoposlovima u Južnoj Americi pružio gotovo svim kriminalcima koji su uspjeli da pobjegnu iz Srbije.
On je u Brazilu živio pod lažnim identitetom, sa dokumentima na srpsko ime Ilija.
On je na vezi držao tamošnje narko-kartele, kod njih obezbjeđivao kokain, kojim je zatim snabdijevao sve srpske i crnogorske klanove, koji su drogu dalje krijumčarili u Evropu. Bio je glavni saradnik Darka Šarića, iznad njega po rangu, narko-vezama i uticaju.
Osim sa Šarićem, Nešić je sarađivao sa vođama ostalih grupa sa naših prostora, posebno sa klanom “Amerika” čiji je vođa Mileta Miljanić na osnovu te veze organizovao krijumčarenje velikih količina kokaina u Evropu, zbog čega je prije nekoliko mjeseci uhapšen u Italiji.
Nešić, čije ime nije poznato u domaćoj javnosti jer se odavno iselio iz Srbije, dobro je poznat bezbjednosnim službama.
Za Nešićem su srpske vlasti raspisale međunarodnu potjernicu zbog presude kojom je osuđen na osam godina zatvora po optužbi da je 2001. godine organizovao šverc 24,5 kilograma heroina iz Bugarske namijenjen tržištu Srbije, Holandije i Švajcarske.
I tada je bio pod istragom Službe državne bezbjednosti, koja je uhapsila njegove saradnike Aleksandra Marinkova, zvanog Minge, i Predraga Georgijeva, koji su automobilom prošvercovali heroin, dok je Nešić uspio bjekstvom da izbjegne hapšenje. Kako je tada utvrđeno, on je heroin nabavljao u Turskoj preko kuma Nasera Rahbara Asl, rođenog u gradu Kon u Iranu, a nastanjenog u Beogradu.
Nešić je poslije ove akcije pobegao iz Srbije, a sud u Pirotu, u odsustvu ga je osudio na osam godina zatvora.
Pobjegao je u Južnu Ameriku, gdje je uspio da zauzme jednu od vodećih funkcija u narko-hijerarhiji.
Banda koju je osnovao, prema saopštenju brazilske policije, djelovala je u saveznim brazilskim državama Sao Paolo i Espirito Santo, Parana, Amazonas, Para i Rondonija, kao i brazilskom dijelu Amazonije. Uhapšenima je poslije hapšenje blokirano raspolaganje nad 31 objektom, 15 luksuznih vozila i tri broda.
Za razliku od Nešića, domaćoj javnosti daleko je poznatiji drugi uhapšeni Dejan Stojanović Keka, za kojim je raspisana međunarodna potjernica na osnovu koje će srpske vlasti tražiti njegovo izručenje.
Iako je dovođen u vezu sa brojnim krivičnim djelima, spominjan u vezi nekoliko ubistava, i planiranih atentata, za Stojanovićem je potjernica raspisana samo zbog teške krađe.
Živio u “Tvrđavi”, uz čuvare, tjelohranitelje, kurire…
Posljednje informacije su govorile da je Nešić živio u utvrđenoj vili kao u filmu “Scarface” koju su Brazilci zvali “Tvrđava”. Opasana je metalnom ogradom kroz koju je puštena struja. Brojne kamere i naoružani čuvari čuvaju njenog vlasnika koji ima stotinu podanika: tjelohranitelja, kurira, trgovaca narkoticima.
Komšije su za lokalne medije nakon njegovog hapšenja rekle da su radovi na vili trajali dve godine, a nakon toga se Nešić odjednom uselio.
Susjedi su posvjedočili da su jednog dana vidjeli kolonu luksuznih automobila sa zatamnjenim staklima. Nakon toga život se nastavio uobičajenim tokom. Nešića na ulici nikad nisu vidjeli.
Podovi kuće napravljeni su od porcelana, a cijeli drugi sprat imao je staklene zidove kroz koje se vidio samo luksuzni namještaj, stanari nikada.
Odmah poslije njegovog hapšenja Srbija je Brazilu poslala zahtjev za izručenje, koji je međutim u ljeto 2013. godine Vrhovni sud Brazila odbacio uz obrazloženje da je “postupak zastario”.
Nešiću se u to vrijeme u Sao Paulu sudilo za organizovanje šverca 620 kilograma kokaina iz Južne Amerike u Evropu i pranje oko dva miliona eura.
Dvije i po godine poslije odbijanja tog zahtjeva za ekstradiciju, Brazil je ipak, Nešića izručio srpskom pravosuđu.
Izvor: Blic
