Tri srpske eparhije u SAD usvojile svoj ustav i promijenile ime - Raspada li se SPC?
Eparhije novogračaničko-srednjezapadnoamerička, zapadnoamerička i istočnoamerička Srpske pravoslavne crkve (SPC) na svome crkvenome saboru 16. jula su promijenile ime u SRPSKE PRAVOSLAVNE EPARHIJE U SJEDINJENIM AMERIČKIM DRŽAVAMA (Serbian Orthodox Dioceses in the United States of America). Saborom su predśedavali episkopi novogračanički Longin Krčo, istočnoamerički Irinej Dobrijević i zapadnoamerički Maksim Vasiljević.
Njihov osnovni crkvenopravni akt sada je je Ustav Srpskih pravoslavnih eparhija u Sjedinjenim Američkim Državama. Imaju administrativnu autonomiju u svim pitanjima koja se tiču upravljanja i vlasništva, kontrole, psedovanja, rukovođenja i upravljanja pokretnom i nepokretnom imovinom eparhija, manastira, crkveno-školskih opština i drugih organa eparhija na teritoriji SAD.
Odluka je izazvala kontroverzna tumačenja. Srpske pravoslavne eparhije u SAD su se oglasile 1. avgusta saopštenjem, jer su „primili mnogobrojna pitanja i nedoumice u vezi sa dopunjenim i jedinstvenim izdanjem Ustava, opštih pravila i jedoobraznih pravila i uredaba za parohije i crkveno-školske opštine”.
Navode da je „ime je promijenjeno da bi odgovaralo našem geografskom prostiranju” i jer „podliježemo zakonima SAD, gdje pravni, poreski i osiguravajući entiteti postaju sve više neprijateljski nastrojeni ka vjerskim organizacijama”.
Napominju, dalje, da je „ime Srpska pravoslavna crkva u SAD i Kanadi prestalo da postoji 2007. godine kada je promijenjeno u Srpska pravoslavna crkva u Severnoj i Južnoj Americi”. U tu strukturu, koja je imala jedinstven Episkopski savjet, ulazile su i eparhije iz Kanade i Argentine (Eparhija kanadska i Eparhija buenosajreska). Od sada, tri eparhije u SAD imaju poseban administrativno-juridički identitet.
Srpske pravoslavne eparhije u SAD u saopštenju tvrde da ostaju „integralni dio Srpske pravoslavne crkve - Patrijaršije sa sjedištem u Beogradu, budući da smo eparhije SPC, a nikako posebna ‘Crkva’“ i da postupaju „u skladu sa odlukom Svetoga arhijerejskoga sabora SPC SAS br. 45/zap. 171 od 7/24. maja 2018. godine”. „Postupajući po odlukama SPC, mi jesmo i bićemo zauvijek njezina vjerna čeda”, poručuju iz Srpskih pravoslavnih eparhija u SAD.
Patrijaršija SPC u Beogradu se nije oglasila. List „Politika” danas piše da „odluka o promjeni naziva Crkve u Americi nije stigla u kancelariju Sinoda” u Beogradu. „Posebna osjetljivost vezana za pitanja Srpske pravoslavne crkve u Americi leži i u njezinoj istoriji, koja je obilježena raskolom”, piše „Politika”, „ali ima i onih koji su skloni da u svemu ovome vide pretenzije Carigrada da pod svoju jurisdikciju stavi pravoslavnu dijasporu, odnosno eparhije drugih pravoslavnih pomjesnih crkava, time što bi, za početak, bila osnivana posebna crkvena tijela sa labavom zavisnošću od Crkve u matici”.
***
Jedna od sadašnjih Srpskih pravoslavnih eparhija u SAD – Zapadnoamerička, nedavno je u saopštenju odbila preporuku Sinoda SPC da se „klone liturgijskoga i kanonskoga opštenja”, ne samo s jerarhijom autokefalne Pravoslavne crkve Ukrajine, „nego i sa arhijerejima i kliricima koji im saslužuju i stupaju u opštenje s njima”. Tu se misli na – Vaseljensku patrijaršije, koja upravo u SAD ima veoma razgranatu jurisdikciju.
Na čelu Zapadnoameričke eparhije je Maksim Vasiljević, koji je proletos vodio oštru javnu polemiku sa Irinejem Bulovićem, episkopom bačkim, članom i protparolom Sinoda SPC.
Maksim nije smijenjen ili umirovljen na Saboru SPC 9-18. maja. Međutim, početkom jula, Sinod je odlučio da sa Pravoslavnoga bogoslovskoga fakulteta u Beogradu ukloni predavača – Maksima Vasiljevića. To je, između ostaloga, pokrenulo prepisku između umirovljenoga episkopa Atanasija Jevtića i patrijarha Irineja Gavrilovića.
Izvor: Politiuka/antenam.net
