Dr Milan Blagojević za Infomedia Balkan: Kad može Dan državnosti, može i ostalo
Nedavna deklaracija svesrpskog sabora kojom je nekoliko pojedinaca, mimo nadležnih institucija Republike Srpske, zaključilo da ubuduće Republika Srpska kao dan svoje državnosti treba da slavi 15. februar, Sretenje, a ne 9. januar, osim što je istorijski, pravno, politički i na svaki drugi način neutemeljena, krije u sebi još jednu opasnost.
Da bi se razumjela ta opasnost, neophodno je najprije podsjetiti na to zašto samo 9. januar može biti, i jeste, Dan državnosti Republike Srpske.
Naime, tog datuma 1992. godine, a ne 15. februara, Skupština srpskog naroda Bosne i Hercegovine donijela je Deklaraciju o proglašenju Republike srpskog naroda Bosne i Hercegovine - Deklaracija broj 02-72/92 od 9. januara 1992. godine.
Svoju državnost Republika Srpska je izrazila u tački 4. Deklaracije od 9. januara 1992. godine, propisavši da će se osnove DRŽAVNOG sistema Republike Srpske urediti njenim ustavom.
Dakle, ovaj detalj iz Deklaracije od 9. januara 1992. godine neoborivo govori da je taj datum ne samo dan nastanka nego je to istovremeno i dan državnosti Republike Srpske.
Stoga Republika Srpska može samo Deveti januar imati kao Dan svoje državnosti i zato taj datum ne mogu, a da to bude valjano, mijenjati ni Narodna skupština Republike Srpske niti narod na referendumu, a kamoli vaninstitucionalni skupovi pojedinaca, makar se oni zvali svesrpskim saborom.
Ako se dozvoli suprotno, to jest ako se dozvoli da takvi skupovi mijenjaju istorijske činjenice i da odlučuju da se više Dan državnosti Republike Srpske neće pod tim nazivom praznovati onog datuma kada se zbio, već nekog drugog datuma, onda će time biti omogućeno i da pojedinci, krijući se iza takvih okupljanja, jednog dana, u dogledno vrijeme, odluče i da državnu imovinu Republike Srpske prenesu na Bosnu i Hercegovinu, čime bi bila obesmišljena Republika Srpska.
I sve to uprkos tome što ta imovina pripada Republici Srpskoj na osnovu Ženevskog sporazuma između Republike Srpske i Federacije BiH iz septembra 1995. godine o teritorijalnoj podjeli, koji sporazum svoj temelj ima u Rezoluciji Savjeta bezbjednosti UN, broj 942 od 23. septembra 1994. godine.
To je, dakle, bio, i ostao, pravni temelj za teritoriju Republike Srpske i njeno razgraničenje sa teritorijom Federacije BiH, koje je zatim izvršeno ugovorom u vidu Aneksa 2 Dejtonskog sporazuma i zbog čega Ustavom BiH nije propisano, niti je moglo biti propisano, da imovina na tako razgraničenim teritorijama pripada Bosni i Hercegovini.
Ali, uprkos tome, ako bi se dozvolilo da se na skupovima poput nedavnog svesrpskog sabora određuje neki drugi datum kao dan državnosti Republike Srpske, umjesto stvarnog datuma, ništa onda neće biti prepreka da se na takvim skupovima krčmi i državna imovina Republike Srpske. Ili da se krčme njene druge ustavne nadležnosti, koje bi se takođe prenosile sa Republike Srpske na BiH.
Za Infomedia Balkan
Dr Milan Blagojević, ugledni univerzitetski profesor i doktor pravnih nauka, bivši član Senata Republike Srpske i pravni savjetnik srpskog člana Predsjedništva BiH, sudija Okružnog suda u Banja Luci koji je odbio da primijeni Zakon o privremenoj zabrani raspolaganja državnom imovinom Bosne i Hercegovine, koji je nametnuo visoki predstavnik u BiH, što je prvi takav slučaj u BiH pravosuđu.
Foto naslovna: etrafika.net/Milan Blagojević
Izvor: www.infomediabalkan.com
Pratite portal Infomedia Balkan i na društvenim mrežama: Fejsbuk i Tviter
